اقتصاداهم اخبارشرکتهاصنعت و معدنکشاورزی و صنایع غذاییگفتگو و مصاحبه

لزوم ایجاد جهش در تولید توجه به موانع تولید و رفع آنها از سوی نهادهای دولتی و نظارتی است

دکتر پرویز جهانگیری تنها راه تحقق و دست یافتن به جهش تولید را رفع موانع  تولید و حمایت از بخش خصوصی دانست.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی ، رئیس هیئت مدیره گروه صنعتی پارس استا گفت : در سالهای گذشته همواره تولید با چالشهای گوناگونی رودر رو بوده است و علی رغم ارائه طریق از طرف مسئولین رده بالای کشور همه چیز در قالب شعار ها باقی ماند  که نتیجه ان عدم توجه به کارآفرینی وسرمایه گذاری و در نتیجه پس رفت تولید بود که برآیند آنها به خیل بیکاران جامعه افزوده و کار آفرینان برای ادامه کار  و بهره مندی از تجربیات خود، رو به کشورهای دیگر نمودند که نه تنها مورد تکریم قرار گرفتند بلکه امتیازات قابل توجهی نیز به آنان داده شد و متاسفانه از این بابت کشور مادچار خسران گردید.

دکتر جهانگیری افزود : کارآفرینان در جهان کمتر از  ۵ درصد جمعیت جهان را تشکیل میدهند که علت ایجاد جاذبه برای جذب این قشر  همانا تعداد قلیل انهاست.

رئیس انجمن افزودنی های صنایع غذایی کشور افزود: چنانچه ما بخواهیم در سال جدید واقعا جهش در تولید را شاهد  باشیم میبایستی  به موانع سر راه آن توجه کنیم که اهم آ ن را بشرح زیر  بطور خلاصه یادآور میشوم:

– کاهش اثرات بروکراسی حاکم ،که نه تنها ترمز حرکت تولید میباشد بلکه  علاوه بر هدر دادن ثروت ملی کشور مانع از پیشرفت  و إیجاد زمینه برای توسعه تولید نیز میباشد.

– قوانین ضد کار موجود ،که نه کارگر را راضی نگه میدارد و نه کارآفرین را.

این قانون صرفا پیوسته موجب اختلاف دو قشر در گیر در تولید بوده و بجای پرداختن به تولید و توسعه آن  ،انرژیرهای مرتبط با نیروی انسانی را هدر میدهد. و برای رعایت حال دست اندرکاران به  مشکلات  آن توجهی نمی شود

مصوبه اخیر دیوان عدالت در خصوص سنوات از این جمله مشکلات می باشندکه بحث تخصص و سر مایه گذاری برآموزش

کارکنا ن را که از ضروریات تولید میباشد را از بین میبرد.

– وجود قوانین نا کارآمد  مالیاتی که همواره واحدهای  شناسنامه دار را هدف قرار میدهد و به سایر جوانب امور اقتصادی که لازمه فعالیت واحد تولیدی میباشد کاری نداشته و همواره واحدهای تولیدی را مستحق پرداخت جریمه میداند

البته بحث نحوه دریافت ارزش افزوده از واحدهای تولیدی  خود داستان مثنوی هفتاد من است که  توان واحد های  تولیدی بجای  پرداختن به تولید  میبایستی هر سه ماه یکبار صرف جمع آوری نقدینگی برای ارزش افزوده وصول نکرده خود و پرداخت ان به دارایی اقدام نمایند.

البته منظور از اظهارات فوق عدم پرداخت مالیات نمی باشد زیرا که پرداخت مالیات جز وظایف همه می باشد.

– تصمیم گیریهای خلق الساعه  برخی از مسئولین در کشور بدون جوانب نگری و عوارض مخرب تصمیمات

-وجود کارهای موازی و ایجاد سر درگمی برای کارآفرینان در کشور در انجام درست تولیدات و تصویب مقولات و مقررات  گوناگون تحت عنوان اصلاح ،نظارت و غیره که مشابه آنها را در قلیلی از کشورهای جهان میتوان مشاهده نمود.

– عدم توجه به حرمت کارافرینان بالاخص در مراجع قضایی و برخی از سازمانهای مسئو ل با پیش داوریهای نا حق  و  از بین بردن حق آنها بدلیل کارآفرین و ثروتمند بودن،از آنجاییکه سرمایه کارآفرینان صرف گسترش کار و سرمایه گذاری مجدد میشود بنابراین بجای احساس تامین متاسفانه کارآفرینان امنیتی را احساس نمی نمایند.

– عدم توجه سازمانهای مسئول به وظایفشان و انتظار از کارآفرینان برای رفع مشکل سازمانهای دولتی،در این خصوص می توان برای نمونه  به  انجام وظائف سازمان محیط زیست اشاره نمود  که بجای راهنمایی برای رفع معضلات زیست محیطی  بدون ارائه طریق متوسل به دریافت جریمه از واحدهای تولیدی میشوند که مشکل انها در حد مسئولیت ان سازمان میباشد که سالیان از بودجه دولتی برای کسب درآمد مضاعف نیز بهره میبرند

البته ایجاد زمینه جهت برای تولید و فراهم نمودن زمینه صادرات بعنوان یک ارزش ملی برای  صاف کردن این جاده  همت جمعی را طلب مینماید که عمدتا در گرو خواست دولتمردان جامعه میباشد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا